ไม่มีใครที่รอดพ้นจากอาการเมารถได้ แม้แต่นักเดินเรือมากประสบการณ์ก็อาจเวียนหัวได้หากทะเลแปรปรวน สำหรับบางคน แค่การเลี้ยวรถแรง ๆ ก็อาจทำให้อวิงเวียน คลื่นไส้ อาเจียน เหงื่อเย็น และรู้สึกสับสนอย่างรุนแรงได้ ในบทความนี้ คุณจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับอาการเมารถ ทำไมบางคนจึงไวต่ออาการนี้มากกว่าคนอื่น และวิธีบรรเทาอาการเมารถ
คุณกลัวการเดินทางไกลและการขึ้นเรือ จนไม่กล้าลองเล่นเครื่องเล่นสวนสนุกหรือเปล่า? หากพอถนนขรุขระหรือเจอคลื่นแรง แล้วท้องปั่นป่วน ผิวหนังเหนียวเหนอะ และคุณคิดแต่เพียงว่า “เมื่อไหร่มันจะจบ?” นั่นอาจเป็นเพราะคุณเป็นหนึ่งในคนจำนวนมากที่มีอาการเมารถ
อาการเมารถ หรือที่เรียกว่าทะเลเมา หรือเมารถ เป็นปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาที่ไม่สบายแต่ปกติอย่างสมบูรณ์ ต่อการเคลื่อนไหวจริงหรือรับรู้การเคลื่อนไหวผิดปกติ สาเหตุเกิดจากสมองของคุณไม่สามารถประมวลผลข้อมูลที่ได้รับจาก ระบบขับเคลื่อนทรงตัว (vestibular system) ได้อย่างสอดคล้องกัน
ระบบขับเคลื่อนทรงตัวอยู่ในหูชั้นใน มีหน้าที่ช่วยให้รู้สึกสมดุลและรับรู้ตำแหน่งของร่างกาย ประกอบด้วยท่อกึ่งวงกลมขนาดจิ๋วที่บรรจุของเหลวซึ่งจะตรวจจับการเคลื่อนไหวหมุน และอวัยวะขนาดเล็กอื่น ๆ ที่รับรู้การเคลื่อนไหวเชิงเส้นและการเร่งความเร็ว โครงสร้างเหล่านี้จะทำงานร่วมกับสัญญาณการมองเห็นจากตา และข้อมูลความรู้สึกจากปลายประสาทในผิวหนังและกล้ามเนื้อ เพื่อส่งข้อมูลไปยังสมอง ซึ่งสมองใช้ประสานความเคลื่อนไหวตลอดเวลาโดยที่คุณไม่ทันสังเกตเลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
อย่างไรก็ตาม ตอนนั่งรถไฟเหาะหรือเบาะหลังของรถยนต์นั้น ระบบ vestibular จะได้รับสัญญาณที่ขัดแย้งกัน—สภาพแวดล้อมเคลื่อนไหว แต่ร่างกายยังนั่งนิ่ง ระบบนี้ยังอาจมีปัญหาในการประมวลผลกับความเคลื่อนไหวที่รุนแรงหรือรวดเร็ว เช่น เวลานั่งเรือในทะเลมีคลื่นแรง โยกไปมาตามคลื่นจนเสียสมดุล จึงทำให้คุณรู้สึกคลื่นไส้อาเจียนได้ง่าย
หากคุณเคยมีอาการเมารถ จะคุ้นเคยกับความรู้สึกหน้ามืด วูบวาบในท้อง คลื่นไส้ เหงื่อเย็น และรู้สึกเคลื่อนไหวไม่ถนัด อาการเหล่านี้อาจรุนแรง แต่ส่วนใหญ่มักจะหายไปทันทีเมื่อกลับมายืนบนพื้นดินแข็ง
อาการเมารถทั่วไป ได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน เบื่ออาหาร น้ำลายไหลมากกว่าปกติ หน้าซีด เวียนศีรษะ ปวดศีรษะ หายใจเร็ว เหนื่อยล้า
แม้ไม่มีใครรอดพ้นจากอาการเมารถได้ แต่บางคนมีอาการรุนแรงกว่า และอาจไม่สามารถผ่อนคลายในยานพาหนะได้เลย แม้การเดินทางจะราบรื่นก็ตาม หากคุณรู้สึกแบบนี้ อาการเหล่านี้อาจทวีความรุนแรงด้วยปัจจัยเหล่านี้:
เพศหญิงและเด็กอายุต่ำกว่า 12 ปีมีแนวโน้มจะเกิดอาการเมารถได้ง่ายกว่าคนทั่วไป
อาการของโรควิตกกังวล เช่น เวียนศีรษะ หน้ามืด และคลื่นไส้ มักคล้ายกับอาการเมารถ เมื่อวิตกกังวลมาก ๆ คุณอาจรู้สึกเหมือนพื้นใต้เท้ากำลังเคลื่อนที่ หรือรู้สึกว่าจะร่วงหล่นทั้งที่ร่างกายกับสิ่งแวดล้อมอยู่นิ่ง
ความวิตกกังวลอาจทำให้เกิดอาการนี้เพราะเมื่อคุณเครียด อาจหายใจถี่หรือตื้น การหายใจแบบนี้จะทำให้สมองได้รับออกซิเจนน้อยลงจนหน้ามืด อาการวิตกกังวลยังส่งผลกับระบบขับเคลื่อนทรงตัวทางอ้อม ด้วยการเพิ่มระดับ คอร์ติซอล กับ ฮอร์โมนเครียด ในร่างกายซึ่งกระตุ้นพลังงาน เร่งหัวใจ เตรียมรับภาวการณ์ “หนีหรือสู้” ส่งผลให้การรับรู้ภาพและเสียงเปลี่ยนแปลง ซึ่งเกิดการสับสนทางประสาทและรบกวนสัญญาณไปยังสมองด้วย
แตกต่างจากอาการเมารถปกติที่สามารถบรรเทาด้วยการชะลอหรือหยุดเดินทาง การตอบสนองต่อความเครียดต้องจัดการในร่างกายโดยตรง คุณสามารถคลายตัวเองด้วยสองเทคนิคนี้:
ถ้าไม่มีภัยอันตรายเฉพาะหน้า และคุณควบคุมสติคืนมาได้ สมองจะคลายสัญญาณเครียดอย่างรวดเร็ว
ดังที่กล่าวไว้ว่าเพศหญิงมีแนวโน้มเกิดอาการเมารถได้ง่ายกว่า หากกำลังมีประจำเดือนหรือตั้งครรภ์ จะยิ่งไวต่ออาการนี้ งานวิจัยหนึ่งพบว่าผู้หญิงมักจะมีอาการเมารถรุนแรงที่สุดในวันที่ 5 ของรอบเดือน อาการจะลดลงในวันที่ 12 และ 19 และน้อยที่สุดในวันที่ 26 ของรอบ อาจมีสาเหตุมาจากระดับฮอร์โมนที่แปรผันและ/หรือร่างกายสูญเสียสารอาหารสำคัญไปช่วงมีประจำเดือน
ระหว่างตั้งครรภ์ อาการเมารถและแพ้ท้องอาจแยกไม่ออก หญิงตั้งครรภ์มักไวต่ออาการเหล่านี้จากสาเหตุต่อไปนี้:
ถ้าคุณไวต่อการเคลื่อนไหวระหว่างเดินทาง ลองทำตามนี้เพื่อลดอาการเมารถ:
ยาแก้แพ้กลุ่ม antihistamine เช่น dimenhydrinate (Dramamine), diphenhydramine (Benadryl), meclizine (Antivert) และ promethazine (Phenergan) ช่วยลดอาการเมารถโดยปิดกั้นสารฮิสทามีนและอะเซทิลโคลีนที่ทำให้คลื่นไส้อาเจียน ต้องกินก่อนเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง ผลข้างเคียงของยากลุ่มนี้คือทำให้ง่วง จึงไม่ควรขับรถหรือทำงานที่ต้องใช้ความระวัง ยาแก้แพ้รุ่นที่ 2-3 ไม่เหมาะกับอาการเมารถ
สโคโปลาไมน์ (scopolamine) มักมาในรูปแบบแผ่นแปะบนผิวหนัง ออกฤทธิ์ปิดกั้นอะเซทิลโคลีนเช่นกัน เหมาะสำหรับเดินทางไกล เนื่องจากออกฤทธิ์ได้นานถึงสามวันแต่ต้องใช้ตามใบสั่งแพทย์ เพราะอาจโต้ตอบกับยาอื่นหรือเสี่ยงต่อการใช้ผิดวัตถุประสงค์
ยาทั้งหมดนี้มีผลข้างเคียง เช่น ง่วง ปากแห้ง ตามัว ท้องผูก และปวดศีรษะ หากไม่ต้องการใช้ยา หรือไม่มีเวลาเตรียม นี่คือ 4 เทคนิคบรรเทาอาการเมารถ:
จ้องไปในทิศทางที่ยานพาหนะเคลื่อนไป จะช่วยให้สมองประมวลผลการเคลื่อนไหวได้ดี อย่าอ่านหนังสือหรือจ้องหน้าจอ เพราะแม้จะมองอยู่อีกทางหนึ่ง สายตาด้านข้างยังจับการเคลื่อนไหวจนสมองประมวลผลสับสนอยู่ดี
ถ้านั่งรถยนต์ ให้นั่งเบาะหน้าและมองไปข้างหน้าจะสบายที่สุด แต่ในเรือไม่ควรนั่งหัวเพราะคลื่นแรง ถ้าเดินทางด้วยยานพาหนะขนาดใหญ่และเป็นไปได้ ให้นอนราบหรือลุกเดินเล็กน้อย เพราะการเคลื่อนไหวน้อย ๆ ช่วยระบบทรงตัว
กินอาหารเบา ๆ ก่อนเดินทาง และเลี่ยงอาหารมันหรือย่อยยาก ระหว่างทางให้รับประทานแครกเกอร์เค็มหรือน้ำเย็นจิบเล็กน้อย ช่วยลดอาการคลื่นไส้ เคี้ยวหมากฝรั่งก็ช่วยได้ มีผลการศึกษาว่าการเคี้ยวหมากฝรั่งช่วยลดอาการเมารถ เพราะกลิ่น/รสดีกับการเคี้ยวจะช่วยลดเวียนศีรษะ
ชาคาโมมายล์ รากชะเอมเทศ หรือขิงใช้บรรเทาคลื่นไส้แบบโบราณได้ หรือจะกินคุกกี้ขิงหรือหมากฝรั่งขิงก็ได้
การกดจุดเป็นเทคนิคที่ใช้แรงกดจุดบนร่างกายเพื่อลดเกร็งกล้ามเนื้อและกระตุ้นให้พลังงานไหลเวียน การกดจุด P6 (สามนิ้วข้อมือด้านใน แขนหงาย ฝ่ามือล่าง กดระหว่างเส้นเอ็นหลัก) จะช่วยคลายอาการคลื่นไส้อาเจียน คุณสามารถซื้อสายรัดข้อมือกดจุดโดยเฉพาะ หรือใช้นิ้วกดบนจุดนี้พร้อมหายใจลึก ๆ เบา ๆ ค้างไว้ 30-60 วินาที ทำซ้ำได้
สังเกตลูกเรือเรือที่ดูปกติแม้คลื่นจะแรง แล้วสงสัยไหมว่าทำไมบางคนต้านทานอาการเมารถได้ดี การค่อย ๆ ฝึกสัมผัสการเคลื่อนไหวเรือ รถ หรือเครื่องเล่น จะช่วยให้ร่างกายชินและไวต่อน้อยลง ถ้าไม่ค่อยนั่งเรือ ฝึกด้วยการนั่งรถบ่อย ๆ ก็ได้ผลเหมือนกัน
ไม่มีใครที่รอดพ้นจากอาการเมารถได้ แม้ระบบมองเห็น การทรงตัว และความรู้สึกในกล้ามเนื้อจะทำงานร่วมกันได้ดี แต่ถ้าได้รับสัญญาณความเคลื่อนไหวที่เปลี่ยนแปลงรวดเร็วหรือแรงเกินไปจะทำให้สมองสับสนและเกิดอาการไม่สบายกายชั่วคราว ถึงจะสร้างความเครียดหรือไม่สบาย แต่โดยรวมอาการนี้ไม่อันตรายและบรรเทาได้ด้วยเทคนิคง่าย ๆ การกังวลกลัวเมารถล่วงหน้าจะยิ่งทำให้อาการแย่กว่าเดิม ควรหาวิธีที่เหมาะกับตัวเองและเตรียมความพร้อมก่อนออกเดินทาง หากโดยสารเครื่องบินหรือเรือโดยสาร พนักงานมักมีประสบการณ์ช่วยเหลือผู้โดยสารเมารถอยู่แล้ว อย่าลังเลที่จะขอความช่วยเหลือหากคุณเกิดอาการ
ดาวน์โหลด WomanLog ได้เลยตอนนี้: