Ανακούφιση και Διαχείριση Πόνου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό
Ο τοκετός είναι μια κορυφαία εμπειρία ζωής για τους γονείς. Η αναμονή της άφιξης ενός νέου μωρού είναι συναρπαστική αλλά μπορεί να είναι και αγχωτική, ειδικά όταν δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Όλες έχουμε ακούσει ότι ο τοκετός είναι επώδυνος, αλλά τι σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα; Σε αυτό το άρθρο, μοιραζόμαστε πληροφορίες για διάφορες μεθόδους που μπορεί να χρησιμοποιήσει η επίτοκος για να διαχειριστεί τον πόνο του τοκετού.
Ο πόνος είναι ο τρόπος με τον οποίο το νευρικό σύστημα σηματοδοτεί ότι το σώμα βιώνει επιβλαβή ή έντονα ερεθίσματα. Στο πλαίσιο της ασθένειας ή τραυματισμού, ο πόνος θεωρείται συνήθως ως σύμπτωμα. Οι αθλήτριες συχνά μιλούν για "καλό πόνο" και "κακό πόνο". Ο "κακός πόνος" είναι το αποτέλεσμα υπερβολικής καταπόνησης ή τραυματισμού, ενώ ο "καλός πόνος" είναι εξελικτικός—είναι το αίσθημα "καψίματος" που νιώθουν όταν δυναμώνουν τους μυς τους. Ο πόνος του τοκετού μοιάζει περισσότερο με αυτόν τον "καλό πόνο", αλλά έχει και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Τι είναι ο πόνος του τοκετού;
Πρώτα απ’ όλα — και αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί αρκετές φορές — κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, και κάθε τοκετός μοναδικός. Όταν μια έγκυος γυναίκα μπαίνει σε τοκετό, οι σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές της συνθήκες συμβάλλουν στη συνολική εμπειρία και στη σημασία που της δίνει. Περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω. Όλες οι εμπειρίες τοκετού, όμως, έχουν ως κοινό στόχο τη μεταφορά του μωρού έξω από το σώμα της μητέρας και την είσοδό του στον κόσμο ως ξεχωριστό ον.
Όταν έρθει η ώρα να γεννηθεί το μωρό, η μήτρα της επιτόκου αρχίζει να συσπάται ρυθμικά και επαναλαμβανόμενα. Οι συσπάσεις αυξάνονται σταδιακά σε συχνότητα και ένταση καθώς το μωρό κατεβαίνει στη λεκάνη και ο τράχηλος της μήτρας εξαλείφεται και διαστέλλεται (λεπταίνει και ανοίγει). Όταν ο τράχηλος διασταλεί πλήρως στα 10 εκ., οι δυνατές συσπάσεις της μήτρας — του πιο ισχυρού μυ του σώματος — ωθούν το κεφάλι του μωρού — το μεγαλύτερο και πιο σκληρό μέρος — μέσα από τον τράχηλο, τον κολπικό σωλήνα και το αιδοίο, και προς τα έξω στον κόσμο. Μόλις εξέλθει το κεφάλι, το υπόλοιπο σώμα ακολουθεί εύκολα.
Η μέση περιφέρεια του κεφαλιού ενός νεογέννητου είναι περίπου 35 εκ., όμως σε αυτό το στάδιο το κρανίο είναι μαλακό και εύκαμπτο — αποτελείται από πέντε οστικές πλάκες ενωμένες με ραφές από ινώδες υλικό που επιτρέπει στις πλάκες να μετακινούνται και να αλληλοσυμπληρώνονται κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αξονικές τομογραφίες (MRI) αποκάλυψαν ότι πριν και αμέσως μετά τον τοκετό το κρανίο έχει στρογγυλό σχήμα, αλλά κατά την έντονη πίεση των συσπάσεων το κεφάλι συμπιέζεται και επιμηκύνεται καθώς διασχίζει τον γεννητικό σωλήνα. Πολλά νεογέννητα έχουν κωνικό σχήμα κεφαλιού στη γέννηση τους, όμως μέσα σε λίγα λεπτά το κεφάλι τους επιστρέφει στο προγεννητικό του σχήμα.
Ο πόνος του τοκετού οφείλεται στις συσπάσεις της μήτρας και στην πίεση που ασκεί η διέλευση του μωρού από τον γεννητικό σωλήνα στους γύρω ιστούς. Η βασική αίσθηση μοιάζει με κράμπες περιόδου στη χαμηλότερη κοιλιά αλλά μπορεί να γίνει αρκετά έντονη καθώς οι συσπάσεις σφίγγουν και τεντώνουν μυς, νεύρα και συνδέσμους. Λέξεις που συχνά χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τον πόνο τοκετού είναι κράμπες, πόνος, πάλλον, πίεση και διαπεραστικός πόνος.
Η φυσιολογία της επίτοκου και η θέση του μωρού συμβάλλουν επίσης στην εμπειρία. Άλλες συχνές περιγραφές είναι:
- Πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης κατά τις συσπάσεις ή συνεχής οσφυαλγία.
- Πόνος σε όλη την κοιλιά, τους γοφούς, τους γλουτούς και τους μηρούς ή συνδυασμό αυτών.
- Πόνος που μετακινείται από μπροστά προς τα πίσω, από πίσω προς τα μπρος ή προς τους μηρούς.
- Πόνος μόνο σε μία περιοχή ή σε διάφορα σημεία ταυτόχρονα.
Ο πόνος του τοκετού μοιάζει με τον πόνο της αθλητικής προσπάθειας καθώς δηλώνει ότι το σώμα δουλεύει δυναμικά και αποδοτικά, διαφέρει όμως επειδή οι συσπάσεις έρχονται σε προβλέψιμο μοτίβο, διαρκούν λίγο (μέχρι περίπου ένα λεπτό) και έχεις τη δυνατότητα να ξεκουράζεσαι ανάμεσά τους. Ξεκινούν σχεδόν πάντα ήπια και κατόπιν δυναμώνουν, διαρκούν περισσότερο και γίνονται πιο τακτικές, δίνοντάς σου χρόνο να προσαρμοστείς στη διαδικασία. Και δεν μπορείς να σταματήσεις από μόνη σου τη γέννα, αλλά ο πόνος του τοκετού θα τελειώσει μόλις γεννηθεί το μωρό σου. Τότε το σώμα σου θα πλημμυρίσει από ωκυτοκίνη και ενδορφίνες, και μια από τις πιο έντονες εμπειρίες της ζωής σου σύντομα θα γίνει αμυδρή ανάμνηση.
Σε έναν πρώτο τοκετό, η διάρκεια διαρκεί κατά μέσο όρο 12–24 ώρες, ενώ ο δεύτερος τοκετός συνήθως είναι ταχύτερος, περίπου 8–10 ώρες. Μερικές γυναίκες έχουν τοκετό με διάρκεια αρκετών ημερών, ενώ άλλες γεννούν πολύ γρήγορα, μέσα σε μία ή δύο ώρες. Επίσης, κάποιες γυναίκες βιώνουν εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου και χρειάζονται εξειδικευμένη βοήθεια για τον τοκετό τους.
Η εμπειρία του πόνου τοκετού για την επίτοκο δεν προέρχεται μόνο από το σώμα. Επηρεάζεται επίσης από κοινωνικές προσδοκίες και εικόνες στα μέσα ενημέρωσης, από την προσωπική πεποίθηση στην ικανότητα διαχείρισης, από προηγούμενες εμπειρίες πόνου και από το περιβάλλον τοκετού — ποιοι είναι παρόντες, πόσο καλή είναι η επικοινωνία με το προσωπικό (λεκτικά και μη λεκτικά), η φιλοσοφία και οι πρακτικές του μαιευτηρίου, η ποιότητα της φροντίδας και το πόσο άνετο και ασφαλές είναι το περιβάλλον.
Πώς να προετοιμαστώ;
Ως μητέρα ή επίτοκος, υπάρχουν πολλά που μπορείς να κάνεις για να προετοιμαστείς.
Μάθε για τον τοκετό και παρακολούθησε μαθήματα
Σήμερα μπορείς να ενημερωθείς διαδικτυακά για κάθε πτυχή της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της περιγεννητικής φροντίδας. Η γνώση είναι δύναμη, αλλά μπορεί εύκολα να γίνει συντριπτική. Τα μαθήματα τοκετού αποτελούν εξαιρετικό βιωματικό τρόπο για να μάθεις τι να περιμένεις και πώς αλλιώς να προετοιμαστείς.
Πήγαινε στα προγεννητικά ραντεβού
Μέχρι το τέλος του πρώτου τριμήνου, οι περισσότερες μέλλουσες μητέρες ξεκινούν επισκέψεις σε ειδικό που παρακολουθεί την ανάπτυξη του μωρού κατά τη διάρκεια της κύησης. Ο/Η γιατρός σου (συνήθως γυναικολόγος-μαιευτήρας) είναι πολύτιμη πηγή για προσωπικές ερωτήσεις, και μπορεί να σε παραπέμψει σε αξιόπιστα βιβλία, μαθήματα και ιστοσελίδες για επιπλέον βοήθεια. Θα παρακολουθεί το σώμα σου για να διασφαλίσει ότι όλα εξελίσσονται καλά και θα προτείνει βιταμίνες και συμπληρώματα ώστε το μωρό να λάβει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Γράψε ένα πλάνο τοκετού
Το πλάνο τοκετού έχει γίνει πολύ δημοφιλές τις τελευταίες δεκαετίες ως κάτι που μπορεί να κάνει η μητέρα για να εκφράσει τις δικές της ανάγκες και επιθυμίες κατά τον τοκετό. Ωστόσο, το να το ονομάζουμε "πλάνο" δημιουργεί την εντύπωση πως μπορείς να μάθεις τα πάντα και να λάβεις απόλυτα ξεκάθαρες αποφάσεις για το πώς θέλεις να κυλήσουν τα πράγματα. Αυτό δεν συμβαίνει στην πράξη. Η ενημέρωση και η επίγνωση των προτεραιοτήτων σου είναι εξαιρετική, αλλά η διαδικασία του τοκετού είναι οργανική και δεν ακολουθεί απαραίτητα ένα ιδανικό σενάριο. Μόλις αρχίσει ο ενεργός τοκετός, θα είσαι πλήρως απορροφημένη στην εμπειρία και θα χρειαστείς στήριξη από άλλες για να μετατραπεί σε θετική εμπειρία. Αυτό ακριβώς εξυπηρετεί το πλάνο τοκετού.
Σκέψου τα πιο κρίσιμα ζητήματα, όπως που θέλεις να γεννήσεις και τι εξοπλισμό θα προτιμούσες να υπάρχει εκεί (σκαμπό τοκετού, μπάλα, στύλος, μπανιέρα κ.λπ.), ποιοι θέλεις να παρευρίσκονται (ιατρικό προσωπικό, σύντροφος, φίλες, οικογένεια), ποιες πράξεις σου παρέχουν συναισθηματική υποστήριξη (ποια είναι τα love languages σου;), ποια θα είναι η στάση σου απέναντι στην ανακούφιση πόνου και τι άλλο είναι σημαντικό για εσένα. Θυμήσου, οι γιατροί/μαίες/νοσηλεύτριες θα προσπαθήσουν να κάνουν το καλύτερο για εσένα, αλλά η κύρια εστίασή τους είναι η σωστή ιατρική αντιμετώπιση, που δεν ταυτίζεται πάντα με μια θετική εμπειρία τοκετού. Εάν συνεργαστείς με μια ντούλα (ή τον/τη σύντροφό σου ή εμπιστημένη φίλη), μπορούν να σε στηρίξουν στη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης εμπειρίας γέννας. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα κυλούν όπως τα φανταζόσουν, αλλά σημαίνει πως σε αντιμετωπίζουν με καλοσύνη και ο σεβασμός, η ενδυνάμωση και η αυτονομία σου ενισχύονται και υποστηρίζονται όσο γεννάς.
Να είσαι δραστήρια
Η μέτρια φυσική δραστηριότητα ενόψει τοκετού θα βοηθήσει το σώμα σου να προετοιμαστεί για τη δοκιμασία που έρχεται. Αν ήδη έχεις ρουτίνα άσκησης, συνέχισε όσο συμφωνεί και ο/η γιατρός σου. Ωστόσο, να είσαι προετοιμασμένη να τροποποιήσεις τις ασκήσεις όσο το μωρό μεγαλώνει, οι αρθρώσεις χαλαρώνουν και το κέντρο βάρους αλλάζει. Αν δεν είσαι πολύ δραστήρια, χρησιμοποίησε τους επόμενους μήνες για να ενεργοποιηθείς. Απλώς το περπάτημα είναι εξαιρετικός τρόπος προετοιμασίας για τον τοκετό. Υπάρχουν πλέον πολλές συμβουλές για ασφαλή άσκηση κατά την εγκυμοσύνη, που ενισχύουν τον πυρήνα και τη ευλυγισία των γοφών και ενεργοποιούν το πυελικό έδαφος. Ο χορός, η κολύμβηση, η γιόγκα, το pilates, οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και τα αερόμπικ χαμηλής έντασης είναι ιδανικές επιλογές. Γυναίκες όλων των σωματότυπων έχουν γεννήσει μωρά διαφόρων μεγεθών — τώρα είναι η στιγμή να γεμίσεις ευγνωμοσύνη και να αξιοποιήσεις τα μοναδικά σου χαρίσματα.
Τόνωσε και ενίσχυσε το πυελικό σου έδαφος
Το πυελικό έδαφος είναι μια ομάδα αλληλοσυνδεόμενων μυών και συνδέσμων που εκτείνονται στη βάση της λεκάνης. Αυτοί οι μύες στηρίζουν τα εσωτερικά όργανα της κοιλιάς, ενώ τρία από αυτά — η ουροδόχος κύστη, το έντερο και η μήτρα — διαθέτουν ανοίγματα στο πυελικό έδαφος που ονομάζουμε ουρήθρα, πρωκτός και κόλπος. Κατά τον τοκετό, το σημείο αυτό δέχεται σημαντική πίεση. Οι ασκήσεις Kegel μπορούν να τονώσουν και να ενδυναμώσουν τους μυς αυτούς, προσφέροντάς σου μεγαλύτερη δύναμη για να σπρώξεις και διευκολύνοντας την ανάρρωση μετά τη γέννηση.
Έχουμε άρθρο για το πώς να κάνεις σωστά τις ασκήσεις Kegel.
Θυμήσου, το μέτρο είναι το παν. Αν οι μύες του πυελικού εδάφους σου είναι αρκετά αδύναμοι, μην ανησυχήσεις. Μπορείς να δεις διαφορά σε 4–6 εβδομάδες και σημαντική βελτίωση σε περίπου τρεις μήνες. Και μην το παρακάνεις — οι επαγγελματίες αθλήτριες με εξαιρετικά προπονημένο πυρήνα δυσκολεύονται καμιά φορά να χαλαρώσουν επαρκώς κατά τον τοκετό.
Κάνε μασάζ περινέου
Το περίνεο είναι ο μαλακός, ελαστικός ιστός μεταξύ αιδοίου και πρωκτού. Για να προετοιμάσεις αυτούς τους ιστούς για τον τοκετό, μπορείς εσύ ή η σύντροφός/ο σύντροφός σου να το μασάζετε και να το διατείνετε απαλά. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό μετά από ένα ζεστό ντους ή μπάνιο, όταν οι ιστοί είναι ήδη χαλαροί. Κάθισε ή ξάπλωσε σε στάση που στηρίζει τη λεκάνη σου. Φαντάσου τον κόλπο ως ρολόι με το 12 επάνω και το 6 κάτω, κοντά στον πρωκτό. Βάλε λίγο λάδι (καρύδας, ελιάς, αμυγδάλου) στα δάχτυλά σου και μασάζρισε απαλά τους γύρω ιστούς από τη 3η έως την 9η ώρα. Έπειτα, βάλε έναν – δύο αντίχειρες στον κόλπο μέχρι το πρώτο κόκαλο και κάνε απαλές κινήσεις στην άκρη των ιστών από τη 3η έως την 9η ώρα, τεντώνοντας ελαφρώς. Άσκησε τόση πίεση, ώστε να νιώσεις ελαφρύ μούδιασμα ή τσιμπηματάκι, κάνοντας αυτή τη σάρωση έως 60 δευτερόλεπτα• μετά χαλάρωσε. Επανάλαβε το τέντωμα πέντε φορές. Αν νιώσεις σφίξιμο ή αντίσταση, δούλεψε το σημείο απαλά λίγο παραπάνω. Στη διάρκεια της διάτασης, αναπνοή προς την κοιλιά σου και σκέψου να χαλαρώνεις το πυελικό έδαφος για τον τοκετό. Αυτό είναι όλο! Λίγη επιπλέον προετοιμασία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τη στιγμή της γέννας.
Εννέα στις δέκα γυναίκες έχουν κάποιου βαθμού ρήξη του κόλπου κατά τον τοκετό. Τα μικρά σκισίματα συνήθως δεν γίνονται αισθητά και επουλώνονται από μόνα τους. Εάν υπάρχει κίνδυνος βαθύτερης ρήξης, η μαία ή ο/η γιατρός θα κάνει επισιοτομή. Αυτή η καθαρή τομή ράβεται μετά, επουλώνεται ταχύτερα απ’ ότι μια ακατάστατη ρήξη. Ωστόσο, μερικές γυναίκες γεννούν με ανέπαφο το περίνεο. Εκτός από τις Kegel και τις θέσεις τοκετού, το μασάζ περινέου 3–4 φορές/εβδομάδα μετά την 34η εβδομάδα μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μέτριων-σοβαρών ρήξεων, ειδικά σε συνδυασμό με ελεγχόμενη έξοδο, ζεστή κομπρέσα (ή γέννα στο νερό) και χειροκίνητη αντιπίεση στους ιστούς.
Διαχείριση πόνου κατά τον τοκετό
Η διαχείριση του πόνου κατά τον τοκετό και τη γέννα είναι δική σου απόφαση. Υπάρχουν όλα τα φάσματα: από το να γεννήσεις φυσικά χωρίς φάρμακα, μέχρι το να επιθυμείς να νιώσεις όσο το δυνατόν λιγότερο κι όλα τα ενδιάμεσα. Κάποιοι έχουν έντονες απόψεις για τη διαχείριση του πόνου στον τοκετό. Αυτές είναι δικές τους απόψεις. Αυτό που έχει σημασία για εσένα είναι οι δικές σου προτιμήσεις, τι μπορούν και θέλουν να κάνουν ο/η γιατρός/μαία/ντούλα σου για να σε στηρίξουν και πόσο χώρο υπάρχει να λαμβάνονται αποφάσεις ανάλογα με την εξέλιξη.
Λάβε υπόψη πως τα μαιευτήρια διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Όταν αποφασίζεις πού θα γεννήσεις, μάθε ποιες επιλογές ανακούφισης πόνου προσφέρονται και αν η φιλοσοφία τους ταυτίζεται με τη δική σου.
Δημιούργησε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον. Αν σχεδιάζεις γέννα στο σπίτι, μπορείς η ίδια να ρυθμίσεις τον χώρο• όμως και στο μαιευτήριο ή το Κέντρο Τοκετού μπορείς να ζητήσεις να χαμηλώσουν φωτισμό-θερμοκρασία, να βάλεις μουσική/ήχους φύσης/λευκό θόρυβο ή να ζητήσεις ησυχία, και να φέρεις δικά σου αντικείμενα για χαλάρωση και ασφάλεια. Κάποιες φορές επιτρέπεται και αρωματικό diffuser ή έστω αρωματικά αντικείμενα για αντιμετώπιση ναυτίας ή άνεση.
Στα αρχικά στάδια του τοκετού, προετοίμασε το σώμα σου παραμένοντας ενυδατωμένη και τρώγοντας φαγητά που αφομοιώνονται εύκολα και δίνουν ενέργεια. Οι σύνθετοι υδατάνθρακες παρέχουν ενέργεια με αργή αποδέσμευση ενώ ο χυμός ή το μέλι δίνουν άμεσα boost. Φάε σωστό γεύμα νωρίς γιατί αργότερα μπορεί να μην θες. Κοιμήσου ή ξεκουράσου όπου είναι δυνατόν.
Φυσικές τεχνικές ανακούφισης πόνου
Τεχνικές χαλάρωσης
Τεχνικές χαλάρωσης — διαλογισμός, οραματισμός και ασκήσεις αναπνοής είναι τρόποι να είσαι περισσότερο παρούσα στο σώμα σου και να αποδέχεσαι ό,τι βιώνεις τώρα. Μπορείς να λες ένα μάντρα ή να χρησιμοποιείς timed διαλογισμό, να φαντάζεσαι κύματα στην ακτή, άνθος που ανοίγει, το μωρό να κατεβαίνει ή να εφαρμόσεις τεχνικές αναπνοής για να νιώσεις πιο ήρεμη ή συγκεντρωμένη ή να ανακουφίσεις συγκεκριμένο σημείο.
Εναλλαγή κίνησης και ξεκούρασης
Εναλλαγή κίνησης και ξεκούρασης — χόρεψε, κινήσου απαλά, περπάτα πάνω-κάτω τις σκάλες, κάνε κυκλικές κινήσεις γοφών, λικνίσου μπρος-πίσω, στήριξε τον εαυτό σου στον καναπέ, το κρεβάτι ή τη μπάλα τοκετού, έλα στα τέσσερα, ξάπλωσε εναλλάξ δεξιά-αριστερά ή σε ασύμμετρες θέσεις. Άκου το σώμα σου και το τι «ζητούν» εσύ κι το μωρό σου.
Ανακουφιστικό άγγιγμα
Ανακουφιστικό άγγιγμα — μασάζ, πίεση στα ισχία και χαμηλά στην πλάτη, σημειακή πίεση (acupressure), ζεστά ή κρύα επιθέματα: όλα μπορεί να τα προσφέρει ο/η σύντροφός σου ή ντούλα για να ανακουφιστείς περνώντας από τις συσπάσεις.
Υδροθεραπεία
Υδροθεραπεία — το νερό ηρεμεί και χαλαρώνει τους μυς, διεγείρει τις ενδορφίνες μειώνοντας στρες και πόνο. Αν έχεις μπανιέρα ή ντους διαθέσιμα, αξιοποίησε το νερό. Κάποιες γυναίκες προτιμούν τον τοκετό στο νερό.
Μάθε περισσότερα στο άρθρο μας Είναι ο τοκετός στο νερό κατάλληλος για εμένα;
Οι παραπάνω τεχνικές είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές όταν η επίτοκος υποστηρίζεται από σύντροφο ή ντούλα που γνωρίζει το στυλ της: Συνήθως απομονώνεσαι ή θες επαφή & ενθάρρυνση; Πού μαζεύεις την ένταση; Τι σε βοηθάει να χαλαρώσεις; Χρειάζεσαι ησυχία ή φασαρία; Τι σε βοηθάει να εστιάσεις — ήχοι, αγγίγματα, οπτικά ερεθίσματα;
Φαρμακευτική ανακούφιση πόνου
Αν επιλέξεις να πάρεις βοήθεια στη διαχείριση πόνου τοκετού, μερικές συχνές επιλογές είναι:
Περιγεννητική ή ραχιαία αναισθησία (επισκληρίδιος)
Κατά την επισκληρίδιο, τοποθετούνται λεπτοί σωλήνες στη μέση ώστε να χορηγείται παυσίπονο στο κάτω μέρος του σώματος. Η τοποθέτηση επισκληριδίου συνήθως δεν πονά, αν και μπορεί να νιώσεις ενόχληση από το τοπικό αναισθητικό. Δρα σε 15 λεπτά. Μειώνει δραστικά τον πόνο αλλά έχεις τον έλεγχο του τοκετού και παραμένεις ξύπνια. Μειονεκτήματα: μπορεί να πέσει η πίεση, να νιώσεις ζάλη ή αίσθημα λιποθυμίας. Σπάνια προκαλεί πονοκέφαλο στη μητέρα και πιο αργό καρδιακό ρυθμό στο μωρό.
Ραχιαία αναισθησία
Λειτουργεί σαν την επισκληρίδιο, αλλά χρησιμοποιείται κυρίως σε καισαρικές. Είναι ένεση που γίνεται στη μέση. Δρα άμεσα, με ανακούφιση για 2 ώρες. Υπάρχουν τα ίδια υπέρ/κατά με την επισκληρίδιο.
Συστηματικά αναλγητικά
Αναλγητικά όπως τα οπιοειδή μπορούν να μειώσουν την αίσθηση πόνου. Σε βοηθούν να χαλαρώσεις και να νιώσεις πιο άνετα, αλλά δεν προσφέρουν πλήρη ανακούφιση. Μπορεί επίσης να νιώσεις αποπροσανατολισμένη, ζάλη ή ναυτία. Υπάρχει και το ρίσκο το μωρό να γεννηθεί νωθρό.
Αέριο γέλιου (Νιτρώδες οξείδιο)
Γνωστό και ως αέριο γέλιου, βοηθά στη χαλάρωση και μειώνει τον πόνο. Ελέγχεις η ίδια την εισπνοή του αερίου και μπορείς να περπατήσεις αμέσως μετά. Παρ’ όλα αυτά, μπορεί να σου προκαλέσει υπνηλία, ναυτία ή ζαλάδα.
Τοπικά αναισθητικά
Εγχέονται τοπικά (συνήθως στον κόλπο) για να μουδιάσουν τον πόνο του σκισίματος. Δεν θα νιώσεις το σκίσιμο ή το ράψιμο, αλλά τις συσπάσεις θα τις νιώθεις.
Φροντίδα μετά τον τοκετό
Το σώμα σου χρειάζεται 6–8 εβδομάδες για να αναρρώσει μετά τη γέννα. Τις πρώτες εβδομάδες είναι φυσιολογικό να νιώθεις ευαισθησία ή πόνο στη λεκάνη ή την κοιλιά, να πονάς όταν κάθεσαι, ουρείς ή αφοδεύεις όσο επουλώνονται οι ιστοί. Η γιατρός σου μπορεί να προτείνει αναλγητικά όπως ιβουπροφαίνη ή παρακεταμόλη για να ανακουφιστείς.
Η ζωή σου θα αλλάξει ριζικά με τις ανάγκες του νέου μωρού στο επίκεντρο. Ακόμη κι έτσι, μπορείς να φροντίζεις καλύτερα τους γύρω σου όταν έχουν καλυφθεί οι δικές σου ανάγκες. Ξεκουράσου όπου μπορείς, φάε απλό, θρεπτικό φαγητό και μείνε ενυδατωμένη. Αυτό θα βοηθήσει στην ανάρρωση και την παραγωγή γάλακτος. Αν προσφερθούν συγγενείς/φίλοι να σου ετοιμάσουν φαγητό, δέξου τη βοήθεια αν δεν νιώθεις εισβολή. Χρησιμοποίησε όποια μέσα άνεσης σε βοηθούν: παγοκύστες σε πονεμένα σημεία, ζεστά/κρύα επιθέματα, διατάσεις, μασάζ, ζεστά ντους ή μπάνια—άφησε τον εαυτό σου να απολαύσει αυτές τις μικρές στιγμές αυτοφροντίδας όσο πιο συχνά μπορείς.
Συμπέρασμα
Ο τοκετός είναι συναρπαστικός αλλά μπορεί να σε φοβίσει, ειδικά αν είσαι πρωτοτόκος. Είναι φυσιολογικό να νιώθεις άγχος πριν τη μεγάλη μέρα. Για να το διαχειριστείς, προσπάθησε να μάθεις όσα μπορείς για την εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Ετοιμάσου, μάθε τι είδους γέννα θέλεις και πώς θεωρείς καλύτερο να διαχειριστείς τον πόνο. Αλλά να είσαι και ευέλικτη και δέξου με ανοιχτή καρδιά αυτή τη νέα εμπειρία.
Κατεβάστε το WomanLog τώρα:
