Wat je moet weten over eiceldonatie
Veel mensen die graag kinderen willen, hebben moeite om zwanger te worden. Dit kan in het begin als een zware klap aanvoelen, maar vandaag zijn er veel alternatieve wegen naar het ouderschap, zoals adoptie, draagmoederschap en vruchtbaarheidsbehandelingen. De redenen om voor een bepaalde optie te kiezen zijn vaak complex en persoonlijk, maar allemaal even geldig.
Het gebruik van donoreicellen is een uitstekende optie voor vrouwen die de ervaring van zwangerschap en bevalling willen hebben, maar onvruchtbaar zijn of om een andere reden hun eigen eicellen niet kunnen gebruiken. Donoreicellen kunnen worden gebruikt door heteroseksuele koppels, gelijkgeslachtelijke koppels of alleenstaanden die ouders willen worden. Doneren kan ook een waardevolle ervaring zijn voor de vrouw wiens eicellen het mogelijk maken dat anderen zwanger kunnen worden en kunnen genieten van het ouderschap.
Wat is eiceldonatie?
Eiceldonatie is wanneer een gezonde, vruchtbare vrouw haar eicellen of oöcyten doneert zodat deze door iemand anders kunnen worden gebruikt. Dit gebeurt meestal anoniem via een bemiddelingsbureau, maar de omstandigheden kunnen verschillen.
Wat is geassisteerde voortplantingstechnologie?
Geassisteerde voortplantingstechnologie (ART) is een verzamelnaam voor alle medische procedures die tegenwoordig beschikbaar zijn om mensen met vruchtbaarheidsproblemen te helpen kinderen te krijgen.
Geassisteerde voortplantingstechnologie bestaat sinds het begin van de jaren 80 en heeft miljoenen mensen geholpen hun droom van ouderschap te realiseren. ART omvat verschillende procedures zoals in-vitrofertilisatie (IVF), intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI), het invriezen van gameten of embryo's en vruchtbaarheidsmedicatie. Vaak ondergaan patiënten meerdere behandelingen voordat er een succesvolle zwangerschap ontstaat.
Hoewel het doneren an sich technisch gezien niet onder ART valt, doorloopt de eiceldonor wel de stappen van superovulatie en eicelpunctie van IVF, die hieronder in meer detail worden beschreven.
Redenen om eicellen te doneren
Een gezonde vrouw kan ervoor kiezen om uit altruïsme haar eicellen te doneren. De meeste donors gaan echter via een bemiddelingsbureau dat ruim betaalt voor hun eicellen. Het tarief en de voorwaarden kunnen sterk variëren, afhankelijk van de kliniek die de dienst aanbiedt en het land waar de kliniek zich bevindt.
Redenen om voor donoreicellen te kiezen
Aan de ontvangende kant zijn er talloze redenen waarom een koppel of alleenstaande ouder voor donoreicellen kiest. De meest voorkomende reden is dat een koppel graag een biologisch kind wil, maar de vrouw heeft eicellen van slechte kwaliteit. Door donoreicellen te gebruiken, kan de vrouwelijke partner toch zwanger worden en bevallen; zij zal de draagmoeder en sociale moeder zijn, maar niet de biologische moeder. Als het sperma van haar mannelijke partner wordt gebruikt om de eicellen te bevruchten, wordt hij de biologische vader omdat de genen van het kind van hem komen.
Andere redenen om te kiezen voor donoreicellen zijn: het willen voorkomen van het doorgeven van een erfelijke aandoening, geboren zijn zonder eierstokken of deze chirurgisch verwijderd hebben, en het ondergaan van chemotherapie of bestraling, onder andere. Ook alleenstaanden en gelijkgeslachtelijke koppels gebruiken donoreicellen om een zwangerschap te bereiken. Als er geen beoogde ouder is die het kind kan dragen, kunnen de bevruchte eicellen in een draagmoeder worden geplaatst.
Wie kan eicellen doneren?
Een vrouw die haar eicellen wil doneren, moet een screeningsproces doorlopen. Niet iedereen wordt geaccepteerd. Veelvoorkomende criteria zijn:
- Jonge leeftijd — vrouwen moeten doneren wanneer zij het meest vruchtbaar zijn, meestal tussen de 21 en 31 jaar
- Goede lichamelijke gezondheid en geen genetische aandoeningen
- Een gezonde menstruatiecyclus
- Goede geestelijke gezondheid
- Geen schadelijke gewoonten
- Een intact voortplantingssysteem
- Geen anticonceptie-implantaten of injecties
- Duidelijke familiegezondheidsgegevens
- Betrouwbaar
- Bereid zijn om injecties te ondergaan om de eicelproductie te stimuleren
Dingen om rekening mee te houden bij donatie
Als je geïnteresseerd bent om een deel van je eicellen te doneren, neem dan contact op met een lokale vruchtbaarheidskliniek om de voorwaarden te achterhalen. Als je aan de criteria voldoet en de voorwaarden acceptabel zijn, kun je een contract met de kliniek ondertekenen. Sommige vrouwen kiezen ervoor om naar het buitenland te reizen, waar zij betere zorg en een hogere vergoeding kunnen krijgen voor hun eicellen.
In de meeste landen blijven donors anoniem, maar er zijn uitzonderingen waarbij ouders graag persoonlijk de donor willen ontmoeten of haar zelfs in de toekomst aan hun kind willen voorstellen. Onthoud: als donor heb je het recht op vertrouwelijkheid.
Hoewel de hoge vergoeding verleidelijk kan zijn, is het belangrijk dat een potentiële donor begrijpt dat wanneer zij ervoor kiest om te doneren, zij afstand doet van haar genetisch materiaal en geen zeggenschap meer heeft over wie de ouders zullen zijn. Als de procedure slaagt, zal er een kind zijn dat enkele van haar kenmerken heeft.
Het proces van eiceldonatie
Het ophalen van eicellen is een relatief veilige procedure, maar het kost tijd. Eerst moet de donor medicatie nemen die haar natuurlijke menstruatiecyclus verstoort én haar eierstokken stimuleert om meerdere eicellen tegelijk te laten rijpen, zodat de kans op succesvolle bevruchting en innesteling groter wordt. Normaal worden er per cyclus slechts één eicel aangemaakt, maar wanneer een vrouw besluit te doneren (of zich voorbereidt op IVF met haar eigen eicellen), krijgt zij een van verschillende vruchtbaarheidsmedicijnen om superovulatie (ook wel gecontroleerde ovariële hyperstimulatie) uit te lokken, zodat er minstens twee (maar niet meer dan vier) eicellen kunnen worden geoogst.
Zij wordt gemonitord door een vruchtbaarheidsspecialist zodat, wanneer haar follikels bijna ovuleren, zij naar de kliniek kan waar een arts de rijpe eicellen ophaalt met een speciale naald. Zij kan een kalmerend middel of verdoving krijgen om het ongemak te minimaliseren. Zodra de eicellen zijn geoogst, is de rol van de donor voorbij.
Hoewel er meestal weinig risico's zijn verbonden aan de procedure, ervaren veel donors wel bijwerkingen van de vruchtbaarheidsmedicatie, zoals onregelmatige cycli, opvliegers, vermoeidheid, krampen, een opgeblazen gevoel en soortgelijke symptomen. Een eiceldonor kan doorgaans binnen een dag of twee haar normale activiteiten hervatten.
Tenzij het gaat om een directe donatie, worden de eicellen meestal ingevroren en bewaard door het bemiddelingsbureau of de kliniek totdat potentiële ouders ze selecteren op basis van bepaalde eigenschappen. Wanneer de beoogde moeder er klaar voor is, worden alle geoogste eicellen tegelijk bevrucht (met het sperma van een partner of donor) om de kans op een succesvolle zwangerschap te vergroten. De bevruchte eicellen worden vervolgens bij de beoogde moeder of een draagmoeder ingebracht. Meerlingen komen hierdoor vaker voor bij IVF dan bij de algemene bevolking.
Waarom is eiceldonatie belangrijk?
Eiceldonatie biedt een waardevolle kans voor wie om welke reden dan ook niet natuurlijk zwanger kan worden. Het kan ook een dankbare ervaring zijn voor de donor die "het geschenk van het leven" geeft en zo iemand anders helpt diens droom van ouderschap te vervullen. Toch is eiceldonatie meer dan alleen een lichamelijke ingreep. Ook de emotionele aspecten en morele overwegingen moeten worden meegenomen voordat zo'n belangrijke beslissing wordt genomen.
Je kunt je menstruatie bijhouden met WomanLog. Download WomanLog nu:
