Życie z waginizmem
Waginizm dotyka około 0,5% wszystkich kobiet. To schorzenie polegające na mimowolnych skurczach mięśni wokół wejścia do pochwy, które sprawiają, że każda próba penetracji jest niezwykle bolesna.
Osoby zmagające się z waginizmem mogą mieć trudności z budowaniem relacji seksualnych. Mogą czuć się dysfunkcyjne lub mieć poczucie, że nie są wystarczające dla swojego partnera. Akceptacja i wsparcie wobec takich osób mogą mieć bardzo pozytywny wpływ, ponieważ waginizm odgrywa także dużą rolę psychologiczną.
Jak może wpływać na Twoje życie
Jeśli żyjesz z waginizmem, każda penetracja powoduje znaczący ból – niezależnie czy podczas seksu, aplikowania tamponu lub kubeczka menstruacyjnego, czy masturbacji palcami lub zabawką erotyczną.
Waginizm klasyfikuje się jako pierwotny, jeśli kobieta od zawsze zmaga się z tym schorzeniem, oraz wtórny, jeśli kiedyś penetracja nie stanowiła problemu, ale teraz stała się bolesna lub niemożliwa. Warto podkreślić, że waginizm może mieć wiele form, więc powyższe kategorie bywają ograniczające, a występujące objawy mogą świadczyć o innych dolegliwościach. Jeśli odczuwasz ból lub dyskomfort, skonsultuj się z lekarzem.
Choć może to być bardzo uciążliwe, waginizm nie oznacza rezygnacji z własnej seksualności. Problemy pojawiają się, gdy oczekiwania są niespełnione lub nie są odwzajemnione, albo gdy schorzenie nie zostało wyjawione przez wstyd bądź strach. Partnerzy mogą radzić sobie z problemem poprzez otwartą komunikację i czerpanie przyjemności ze stymulacji seksualnej niezwiązanej z penetracją, np. seksu oralnego.
Objawy fizyczne waginizmu to pieczenie, kłucie i uczucie napięcia podczas seksu; przewlekły ból podczas współżycia bez wyraźnej przyczyny; utrzymujący się dyskomfort bądź ból po porodzie, infekcjach drożdżakowych/moczowych, chorobach przenoszonych drogą płciową, gwałcie, menopauzie lub innych problemach; skurcze mięśni i wstrzymywanie oddechu.
Objawy psychiczne obejmują wstyd, brak pewności siebie, lęk i/lub unikanie seksu, utrata zainteresowania seksem, poczucie przymusu okłamywania partnera w kwestiach seksu oraz dyskomfort związany z tematami dotyczącymi jakiejkolwiek penetracji.
Zagrożenia wynikające z ignorowania waginizmu
Zmierzanie się z chorobą bywa przerażające. Przyznanie przed sobą, że problem istnieje, oznacza przyjęcie do wiadomości ewentualnych konsekwencji, więc niektóre osoby latami cierpią, nie próbując dowiedzieć się, co im dolega. Dyspareunia częściej niż inne dolegliwości pozostaje nieleczona, bo dotyka bardzo osobistych sfer.
Nie leczony waginizm wpływa negatywnie na relacje, szczególnie gdy pozostaje ukryty. Rozwija się nieufność, pojawiają się błędne domysły dotyczące braku seksu. Przemuszanie się do penetracji pomimo bólu może prowadzić do urazów. Waginizmu nie da się po prostu zignorować, a leczenie wymaga czasu i cierpliwości.
Zarządzanie objawami
Proces leczenia waginizmu może być emocjonalnie wyczerpujący dla kobiet, które doświadczyły z nim związanych negatywnych przeżyć. Trauma może tworzyć psychiczne bariery, utrudniające rozluźnienie się w sytuacjach wyzwalających lęk.
Leczenie zazwyczaj obejmuje kombinację:
- Psychoterapii. Możesz zostać skierowana do seksuolożki lub psychoterapeutki, by zająć się możliwymi przyczynami oraz zmierzyć się z negatywnymi przekonaniami dotyczącymi seksu.
- Relaksacji i eksplorowania własnego ciała w bezpiecznym otoczeniu (samodzielnie lub z partnerką/partnerem), aby poczuć się dobrze z własnym ciałem i seksualnością, oraz praktykowania intymności bez presji i oczekiwań.
- Ćwiczeń mięśni, dzięki którym odzyskasz kontrolę nad swoim ciałem, takich jak ćwiczenia mięśni dna miednicy czy progresywna relaksacja – napinanie i rozluźnianie mięśni w określonej kolejności.
- Stopniowego rozszerzania. Możesz robić to palcami lub specjalistycznymi narzędziami, takimi jak trenażery waginalne – gładkie stożki o różnych rozmiarach, używane w kolejności od najmniejszego, by przyzwyczaić się do penetracji w komfortowym tempie. Po osiągnięciu sukcesu można spróbować stosunku płciowego.
Przy odpowiedniej i regularnej terapii, pełne (i trwałe) wyzdrowienie jest bardzo prawdopodobne, bez względu na to, czy ból utrzymuje się miesiące, lata czy dekady.
Możesz śledzić swój cykl za pomocą aplikacji WomanLog. Pobierz WomanLog już teraz:
