Vaginismus treft ongeveer 0,5% van alle vrouwen. Het is een aandoening waarbij de spieren rond de vaginale opening onwillekeurig samentrekken, waardoor elke vorm van penetratie extreem pijnlijk wordt.
Vrouwen die lijden aan vaginismus kunnen moeite hebben met het aangaan van seksuele relaties. Zij kunnen zich disfunctioneel voelen of het gevoel hebben niet genoeg te kunnen geven aan hun partner. Acceptatie en steun voor deze vrouwen kunnen een aanzienlijk positief effect hebben, omdat vaginismus zo'n grote psychologische rol speelt.
Als je leeft met vaginismus, veroorzaakt penetratie aanzienlijke pijn, of dat nu tijdens seks is, bij het inbrengen van een tampon of menstruatiecup, of bij masturbatie met je vingers of een seksspeeltje.
Vaginismus wordt geclassificeerd als primair als de vrouw dit altijd al heeft gehad, en als secundair als penetrerende seks vroeger wel comfortabel mogelijk was, maar nu niet meer. Het is belangrijk op te merken dat vaginismus zich op verschillende manieren kan manifesteren, waardoor de primaire en secundaire indeling wat beperkend kan zijn. De symptomen kunnen ook wijzen op andere aandoeningen. Als je pijn of ongemak ervaart, ga dan naar je arts.
Hoe frustrerend ook, vaginismus betekent niet per se het einde van je seksualiteit. Problemen ontstaan vaak bij onvervulde of niet wederzijds gedeelde verwachtingen, of wanneer de aandoening niet wordt besproken uit onzekerheid of angst. Koppels kunnen om de situatie heen werken door te communiceren en van seksuele stimulatie te genieten zonder penetratie, bijvoorbeeld orale seks.
Lichamelijke symptomen van vaginismus zijn onder andere een brandend of stekend gevoel en een gevoel van gespannenheid tijdens seks; aanhoudende seksuele pijn zonder duidelijke oorzaak; blijvend seksueel ongemak of pijn na een bevalling, schimmelinfecties/urineweginfecties, SOA’s, verkrachting, menopauze of andere problemen; spierspasmen en ingehouden adem.
Psychische symptomen zijn schaamte, onzekerheid, het vrezen of vermijden van seks,verlies van seksueel verlangen, je gedwongen voelen te liegen tegen je partner over seks, en je ongemakkelijk voelen bij onderwerpen rondom penetratie van welke aard dan ook.
Met een aandoening geconfronteerd worden kan beangstigend zijn. Toegeven dat ze bestaat, betekent ook inzien dat er gevolgen kunnen zijn, waardoor sommige vrouwen jarenlang blijven lijden zonder te weten wat er speelt. Dyspareunie blijft vaker onbehandeld dan andere klachten omdat het zo persoonlijk is.
Relaties kunnen hieronder lijden, zeker als vaginismus geheim wordt gehouden. Wantrouwen kan groeien, conclusies worden getrokken over het gebrek aan seks. Door de pijn heen bijten en toch tot penetratie overgaan, kan tot letsel leiden. Vaginismus is geen probleem dat je kunt negeren, de behandeling vraagt tijd en geduld.
Het behandeltraject van vaginismus kan emotioneel zwaar zijn voor vrouwen die negatieve ervaringen hebben gehad rond deze aandoening. Trauma kan psychologische barrières veroorzaken die het moeilijk maken om te ontspannen bij triggers.
De behandeling bestaat meestal uit een combinatie van:
Als de behandeling zorgvuldig en consequent is, is een volledig (en blijvend) herstel mogelijk, of de pijn nu maanden, jaren of zelfs decennia heeft geduurd.
Je menstruatie kun je volgen met WomanLog. Download WomanLog nu: