Libido, czyli popęd seksualny, to naturalna chęć uprawiania seksu. Apetyt seksualny może być kształtowany przez takie czynniki jak zdrowie, nastrój oraz emocjonalna więź z partnerką.
Nie istnieje jeden zdrowy standard dla libido. Zakres i specyfika są bardzo indywidualne dla każdej osoby. Zarówno naturalnie wysokie, jak i naturalnie niskie libido są normalne. Libido też może się zmieniać z czasem — zarówno z powodów zdrowotnych, jak i niezwiązanych ze zdrowiem.
Ludzie podniecają się zarówno mentalnie, jak i fizycznie, oraz wypracowują różne wzorce inicjowania seksu. Istnieje różnica między spontanicznym pożądaniem seksualnym (myślisz o seksie i podniecasz się fizycznie) a reaktywnym pożądaniem seksualnym (angażujesz się w stymulację fizyczną i stajesz się zainteresowana kontynuowaniem). Większość z nas reaguje na połączenie bodźców fizycznych i psychicznych.
Warto też wspomnieć, że niektóre osoby czują się swobodniej przejmując inicjatywę w seksie (prawdopodobnie dominujące), a inne — odpowiadając na działania partnerki (prawdopodobnie uległe). Preferencja jednej z tych ról nie oznacza wyższego czy niższego libido, a jedynie odmienne potrzeby w doświadczaniu pożądania i przyjemności. Partnerki, które poświęcą czas, by odkryć, co je nawzajem podnieca, pogłębiają swoją relację i potencjał seksualnej satysfakcji.
Pożądanie jest warunkiem seksu opartego na konsensie. Partnerki mogą mieć bardziej lub mniej zgodne libido, a kompromis bywa konieczny, by zapewnić wzajemną satysfakcję. Jeśli osoba o wysokim libido ma partnerkę z niskim libido, masturbacja może być dobrym rozwiązaniem, które pozwala zaspokoić potrzeby bez obciążania drugiej osoby niechcianą uwagą.
Intymność seksualna zachodzi, kiedy obie partnerki są emocjonalnie i fizycznie dostępne i chętne do udziału.
Istnieją cztery fazy pobudzenia fizjologicznego:
Im bardziej partnerki są zsynchronizowane w przechodzeniu przez te fazy, tym bardziej naturalna wydaje się interakcja i większą czerpie się przyjemność z seksu. Niemożliwe jest jednak być w idealnej synchronii, dlatego warto uwzględnić to, czego doświadcza partnerka. I masz prawo oczekiwać tego samego od niej.
Libido jest złożone. Wszystkie mamy wzloty i upadki, lecz czasem brak pożądania seksualnego wiąże się bezpośrednio z problemami emocjonalnymi czy psychicznymi. Istnieje wiele typowych trudności, które mogą wpływać na popęd seksualny i intymność.
Seks to nie temat do traktowania lekko, ale nie zapominaj też o zabawie! Odkryjesz, że najlepszy seks zależy mniej od umiejętności czy wyglądu, a bardziej od tego, jak swobodnie czujesz się przy swojej partnerce.
Utrwalanie pozytywnych skojarzeń z partnerką jest ważne dla trwałego związku. Czułe gesty, jak przytulanie czy pocałunki, wyzwalają koktajl dopaminy, oksytocyny i serotoniny (hormony, które wzmacniają więź), oraz obniżają poziom kortyzolu (co obniża stres i lęk), sprzyjając kolejnym czułym zachowaniom. Podobnie intymność seksualna zwiększa ochotę na kolejne zbliżenia.
Chociaż powiedzenie „nieobecność wzmacnia uczucie” nie jest całkiem bezpodstawne, fizyczna rozłąka najczęściej prowadzi do spadku pożądania seksualnego między partnerkami.
Dla zdrowego libido w dłuższej perspektywie ważne jest, by obie partnerki czuły się emocjonalnie i seksualnie spełnione, ponieważ to podstawa zdrowej relacji intymnej. Niskie lub obniżone libido może być problemem, jeśli jedna osoba stale pozostaje nieczuła na starania partnerki o zainicjowanie seksu.
Brak libido nie musi mieć nic wspólnego z aktualną partnerką. Badania socjologiczne pokazują, że libido naturalnie spada wraz z wiekiem. Proces ten często zaczyna się wcześniej u kobiet niż u mężczyzn, gdyż spadek hormonów płciowych przebiega u obu płci w różnym tempie i w różny sposób.
Całkowity brak libido może być oznaką zaburzeń psychicznych, np. SAD (sexual aversion disorder — zaburzenie awersji seksualnej) lub HSDD (hypoactive sexual desire disorder — zespół obniżonego pożądania seksualnego), znane też jako ISD (inhibited sexual desire — zahamowanie pożądania seksualnego).
Nieodpowiedni stan psychiczny może „blokować” pożądanie seksualne.
Osoba, która doświadcza braku pożądania, czasami utrzymuje taki stan świadomie lub nieświadomie. Może wydawać się, że bezpieczniej jest wyłączyć się emocjonalnie i nie dopuścić do zranienia po raz kolejny. Takie tymczasowe rozwiązanie zwykle obraca się przeciwko nam, ale bywa trudno poradzić sobie z tym samodzielnie. Warto zwierzyć się zaufanej przyjaciółce lub skorzystać z pomocy psychoterapeutki czy seksuolożki.
Twój styl życia ma ogromny wpływ na gospodarkę hormonalną. Dbanie o siebie jest konieczne, jeśli chcesz być zdrowa fizycznie, psychicznie i seksualnie.
Niskie libido nie musi być czymś złym. Niektóre osoby celowo tłumią swój popęd z powodów duchowych lub religijnych. Inne identyfikują się jako osoby aseksualne — mogą doświadczać pociągu romantycznego, ale nie odczuwać pożądania seksualnego. Akceptacja siebie prawdopodobnie odgrywa największą rolę w pozytywnym przeżywaniu swojej seksualności.
Możesz śledzić swoje życie seksualne w aplikacji WomanLog. Pobierz WomanLog już teraz: