Czy wiesz, że zatkany nos to nie tylko objaw przeziębienia lub kataru siennego? Czy ciągle wydmuchujesz nos, używasz sprayów i siedzisz przy nawilżaczu, ale nic nie pomaga? Czytaj dalej. W tym artykule opowiadam o ośmiu najczęstszych przyczynach zatkanego nosa oraz o metodach ich leczenia.
Wszystkie to znamy: budzisz się rano i nie możesz swobodnie oddychać, bo nos jest zatkany. W takich chwilach doceniamy, jakim przywilejem jest wolne oddychanie. U części z nas katar szybko mija, u innych przewlekle utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Czy to alergia, infekcja wirusowa, a może kwestia budowy nosa? Który z tych czynników odpowiada za Twoje objawy?
Zanim przejdziemy do możliwych przyczyn zatkanego nosa, warto zrozumieć, jak do tego dochodzi. Gdy do Twoich dróg nosowych dostaje się czynnik drażniący lub patogen, Twój układ odpornościowy uruchamia ochronną reakcję: produkcję wydzieliny, obrzęk tkanek oraz stan zapalny, aby nie dopuścić do szerzenia się problemu.
Często zatkanemu nosowi towarzyszą łzawiące oczy, drapanie w gardle, stan podgorączkowy i inne nieprzyjemne symptomy. Wszystko to są elementy odpowiedzi immunologicznej organizmu na kontakt z bakteriami, wirusami lub alergenami.
Zatkanie nosa może być też skutkiem obecności polipów lub powiększonych migdałków gardłowych, które mechanicznie zamykają drogi oddechowe. Leczenie tych przyczyn jest różne, dlatego ważne jest ustalenie źródła dolegliwości.
Poniżej wymieniam osiem chorób i stanów, które mogą prowadzić do zatkania nosa wraz z powiązanymi objawami i metodami leczenia. Dobrą wiadomością jest to, że w większości przypadków zatkanie nosa można złagodzić prostymi domowymi sposobami lub lekami bez recepty.
Gdy nadchodzi wiosna, oddychanie bywa utrudnione, a nos i oczy swędzą aż do końca sezonu pylenia. Jeśli masz alergię sezonową, doskonale znasz ten problem. Pyłki traw, drzew i roślin, pojawiające się wraz z nowym cyklem wzrostu, uprzykrzają życie osobom cierpiącym na katar sienny lub alergiczny nieżyt nosa.
Chociaż wiosna sprzyja katarowi siennemu najlepszym czasem, objawy alergii sezonowych mogą pojawić się o każdej porze roku — zależy to od miejsca zamieszkania i okresu pylenia danego alergenu. Inne alergeny, jak sierść zwierząt, pleśń czy kurz, mogą wywoływać objawy przez cały rok.
Alergiczny nieżyt nosa i reakcje alergiczne na sierść zwierząt, kurz czy pyłki objawiają się zwykle jako zatkany lub cieknący nos, trudności w oddychaniu, świąd oraz łzawiące oczy. Czasami reakcja alergiczna daje objawy skórne — wysypkę, pęcherze lub egzemę.
Coraz częściej występują też alergie pokarmowe, m.in. na orzechy, owoce morza, soję czy produkty mleczne. Łagodna reakcja daje zaburzenia trawienne, świąd oczu i obrzęk dróg oddechowych. W ciężkich przypadkach może dojść do wstrząsu anafilaktycznego, który jest zagrożeniem życia i wymaga natychmiastowej pomocy.
Najlepszym sposobem jest ustalenie, co wywołuje Twoją reakcję immunologiczną, i unikanie tych czynników.
Zacznij od obserwowania, kiedy pojawiają się objawy i co wtedy jesz lub robisz. Następnie zgłoś się do lekarza w celu wykonania testów alergicznych — mogą być to testy skórne, z krwi lub płatkowe.
Gdy poznasz przyczynę dolegliwości, możesz podjąć kroki, by chronić siebie i domowników, np. unikać miejsc z obecnością zwierząt, jeśli reagujesz na sierść, lub dokładnie pytać o skład posiłków przy alergii pokarmowej. Niestety nie każdej alergii da się uniknąć. Osoby z katarem siennym nie powstrzymają pylenia drzew, ale leki łagodzące objawy mogą bardzo pomóc.
Wiele różnych wirusów może powodować łagodne lub umiarkowane objawy infekcji górnych dróg oddechowych — nosa, gardła i zatok. To właśnie nazywamy przeziębieniem, najczęstszą chorobą u dzieci i dorosłych. Chociaż częściej chorujemy w sezonie zimowym, winna nie jest sama temperatura, lecz bliski kontakt z chorymi w zamkniętych pomieszczeniach. Przeciętnie dzieci przechodzą 6–10 przeziębień rocznie, a dorosłe kobiety 2–4.
Objawy pojawiają się po 2–3 dniach od zakażenia i najczęściej ustępują samoistnie w ciągu kilku dni do tygodnia. Choć są nieprzyjemne, niewiele można zrobić by przyspieszyć powrót do zdrowia poza odpoczynkiem, nawadnianiem i zdrową dietą. Leki dostępne bez recepty, np. spraye do nosa, paracetamol czy tabletki na kaszel, mogą złagodzić objawy. Aspiryna nie jest zalecana dzieciom (ryzyko zespołu Reye’a).
Zalecana jest profilaktyka: unikanie bliskiego kontaktu z chorymi i częste mycie rąk. Suche powietrze niszczy nabłonek nosa i sprzyja infekcjom — dlatego warto korzystać z nawilżacza powietrza.
Codziennie mamy kontakt z wieloma substancjami drażniącymi — od środków czystości (amonjak, wybielacze, aromaty syntetyczne, ftalany) po przemysłowe związki takie jak formaldehyd, dwutlenek siarki czy kwas siarkowy. Wszystkie mogą blokować i podrażniać nos.
Pierwszy krok to wyeliminowanie drażniących substancji z otoczenia. Spróbuj ustalić, co wywołuje objawy i zadbaj o swoje bezpieczeństwo. W pracy stosuj odzież ochronną, by zminimalizować kontakt toksyn ze skórą i drogami oddechowymi.
Leczenie polega na spłukaniu zmienionego obszaru wodą do całkowitego usunięcia chemikaliów, a następnie osuszeniu. Część substancji wymaga jednak specjalistycznego postępowania, które zależy od rodzaju i nasilenia objawów. Poparzenia chemiczne bywają bardzo bolesne — niezbędna jest szybka pomoc lekarza. W razie wątpliwości skontaktuj się z centrum zatruć lub pogotowiem.
Klimatyzacja latem czy ogrzewanie zimą to prosty sposób na przesuszenie powietrza. Suche śluzówki nosa nie wydzielają wystarczająco dużo wydzieliny, co prowadzi do podrażnienia, stanu zapalnego i zwiększa podatność na infekcje oraz krwawienia.
Najlepszym sposobem jest nawilżenie powietrza w pomieszczeniu i śluzówki nosa. Jeśli musisz ogrzewać lub schładzać dom, zastosuj nawilżacz w sypialni. Możesz także płukać nos solą fizjologiczną (np. używając neti pot), wdychać parę wodną podczas kąpieli oraz korzystać z żeli lub sprayów nawilżających dostępnych bez recepty. Zawsze pamiętaj o nawodnieniu organizmu.
Polipy nosa to miękkie, łagodne twory w jamach nosowych lub zatokach. Zatkają nos, fizycznie blokując przepływ powietrza. Rosnąc, utrudniają oddychanie.
Sposób leczenia zależy od rozmiarów i położenia polipów. Czasem wystarczy krótka kuracja kortykosteroidami. Leki steroidowe minimalizują stan zapalny i zmniejszają wielkość polipów. W razie zaostrzenia zmian pod wpływem alergii — sięgnij po antyhistaminiki.
Przy poważniejszych przypadkach, utrudniających codzienne funkcjonowanie, zalecana jest operacja. Osoby z alergią, astmą, chorobami autoimmunologicznymi i przewlekłym zapaleniem zatok częściej rozwijają polipy nosa.
W trakcie endoskopowej operacji zatok chirurg usuwa polipy, przywracając drożność dróg oddechowych. Niestety, polipy mogą wracać, więc w niektórych przypadkach konieczny jest kolejny zabieg.
By ograniczyć ryzyko, dbaj o leczenie alergii lub astmy, unikaj drażniących czynników środowiskowych, stosuj higienę nosa i nawilżaj powietrze oraz śluzówkę.Jeśli chcesz poprawić drenaż zatok, regularnie płucz nos.
Zapalenie zatok (czyli sinusitis) to stan zapalny błony śluzowej, która wyściela kości wokół oczu i nosa. Gdy zatoki puchną lub zostają zakażone, dochodzi do zatkania nosa.
Przebieg bywa ostry (krócej niż 2 tygodnie) lub przewlekły (ponad 12 tygodni).
Szybkie leczenie jest ważne, by nie dopuścić do przewlekłego przebiegu infekcji i powikłań.
Gdy przegroda nosowa oddzielająca obie dziurki nosa jest przesunięta lub wygięta, może utrudniać oddychanie. Niektóre kobiety rodzą się ze skrzywieniem, inne nabywają je w wyniku urazu lub z wiekiem.
Tak! Leczenie zależy od nasilenia. Czasem wystarcza spray udrożniający nos. W innych przypadkach niezbędna jest operacja — septoplastyka. Zabieg prostuje przegrodę, usprawnia przepływ powietrza i łagodzi objawy zatkania nosa.
Powiększone migdałki gardłowe (przerost migdałka gardłowego) to częsty problem dzieci. Migdałek ten, znajdujący się za nosem w gardle, pełni ważną rolę w odporności wczesnodziecięcej.
Między 3. a 5. rokiem życia osiąga pełną wielkość, potem (około 7-8 roku) zaczyna się zmniejszać, a u dorosłych niemal zanika.
W czasie infekcji, alergii czy przewlekłego krwawienia z nosa, migdałki mogą ulec powiększeniu nawet dwukrotnie — z ok. 6 do 12 mm. Po wyleczeniu wracają do normy, ale czasami stają się na tyle duże, że stwarzają więcej szkody niż pożytku.
Podstawą jest trafna diagnoza przyczyny powiększenia — w przypadku alergii stosuje się antyhistaminiki lub sterydy, a przy infekcji antybiotyki.
Jeśli metody farmakologiczne zawodzą, a uciążliwe objawy nie mijają, zalecana jest operacja. Adenotomia to prosty zabieg polegający na usunięciu przerośniętej tkanki w znieczuleniu ogólnym — przywraca drożność dróg oddechowych. Dzieci wracają do zdrowia po kilku dniach, zabieg nie podwyższa częstości infekcji.
Nikt nie lubi mieć zatkanego nosa. Przetrwać kilka dni to jedno, jednak przewlekle utrudnione oddychanie zasługuje na diagnostykę. Jeśli zauważysz, że objawy są częste, masz problem z odczuwaniem zapachów i smaków, czujesz ucisk w twarzy lub inne dolegliwości — skonsultuj się z lekarką. Często wystarczy prosty lek bez recepty, by znów swobodnie oddychać. Jeśli problem wymaga poważniejszego leczenia, im szybciej zaczniesz terapię, tym lepiej.
Pobierz aplikację WomanLog już teraz: